ما رو دنبال کن!
به ما ملحق شو!
تماس با ما!
استفاده غیر تجاری
رنگ خود را انتخاب کنید

کوه آتشگاه


عکس اول کوه آتشگاه عکس دوم کوه آتشگاه

آتشگاه اصفهان یا کوه آتشگاه از بناهای تاریخی شهر اصفهان و از یادگارهای ایران باستان است . این مجموعه دارای پیشینه تاریخیِ کهنی است و در زمانهای گونه گونی از آن بهره برده‌اند . آتشگاه اصفهان در غرب اصفهان و 8 کیلومتری مرکز شهر در خیابان آتشگاه قرار دارد . این بنا در نزدیکی رودخانه زاینده رود ، بر روی کوهی قرار دارد . از بلندای این تپه ، تا کیلومترها از هر چهار سوی اصلی را می‌توان به خوبی مشاهده کرد . این بنا قدیمی ترین بنای اصفهان با سابقه بیش از 7000 سال قدمت می باشد . این تپه از جنس سنگ‌های رسوبی است . تراز پایینی آن در ارتفاع 1610 متر از سطح دریا (حدود 50 متر بالاتر از تراز مرکز شهر اصفهان) و فراز آن در ارتفاع 1715 متری از سطح دریا واقع شده ‌است . این تپه از نظر زمین‌شناسی در دوره کرتاسه تشکیل شده است .
بافتِ ساختمانیِ این مجموعه از لایه‌های خشتی است . میانِ دو ردیف خشت را هم یک لایه نازکِ نِی (که از رودخانه آورده می‌شده) قرار می‌دادند تا بر استحکامِ آن بیفزایند . پایه‌های بزرگ و خشتیِ بنا تقریبا از میانهٔ تپهٔ آتشگاه آغاز می‌شوند و در بالا به ستونهایی محکم و قابلِ اعتماد تبدیل می‌شدند که در گذشته اتاقهایی نیز بر رویِ آنها قرار داشته ‌است . در برخی جاها نیز بقایایی از راه پله‌هایی منظم و کنده شده در دلِ سنگ بچشم می‌خورد که تا بالا ادامه داشته ‌است اما امروزه از میان رفته‌اند . در بالای تپه بنایی گِرد ساخته شده که می‌توان آنرا نقطه نهاییِ معماریِ این بنا معرفی کرد . بر رویِ تپه ، هیچ بنایی بلندتر از آن ساخته نشده ‌است . این اتاق دارای هشت گوشه ‌است و در هر گوشه یک پنجره هم رو به بیرون دارد . گفته می‌شود موبدانِ زرتشتی ، آتشِ مقدس را در درونِ این اتاق قرار می‌داده‌اند .
این مجموعه دارای اتاقها و ساختمانهایی در چهار جهتِ تپه بوده که تا زیرِ اتاقکِ آتشگاه ادامه می‌یافته‌اند و البته اکنون تنها سازه‌های بخشِ شمالی و بخشی از قسمتِ شرقی سالم مانده‌اند و به ‌نظر می‌رسد مربوط به بازسازیِ این بنا در دوره پهلوی باشند . بر رویِ برخی از خشت‌های بکار رفته در سازه‌های بخشِ شمالی می‌توان عددِ 1352 را دید که در قالبِ خشت‌ها تعبیه شده ‌است . امروزه در نگهداری از این مجموعه توجهی صورت نمی‌گیرد . در بافتِ ساختمان‌های این بنا می‌توان سوراخ‌های زیادی را دید که به دستِ گنج یابان کنده شده ‌است . بازدیدکنندگان نیز خود باید راهِ بالا رفتن را انتخاب کنند و با توجه به ساختار تپه و خشتی بودنِ این سازه ، سرعتِِ تخریب بوسیله بازدیدکنندگان بیشتر می‌شود .