ما رو دنبال کن!
به ما ملحق شو!
تماس با ما!
استفاده غیر تجاری
رنگ خود را انتخاب کنید

آرامگاه شاهچراغ


عکس اول آرامگاه شاهچراغ عکس دوم آرامگاه شاهچراغ

آرامگاه سيد ميراحمدبن موسي الكاظم (ع) برادر حضرت رضا (ع) معروف به شاه چراغ در مركز شيراز و كنار ميداني به نام احمدي قرار دارد . گنبد نيلوفري شاه چراغ به سبك بسيار زيبايي كاشي كاري شده و از دور پيداست . اين آرامگاه در نزد شيرازي ها داراي شكوه و قداست خاصي است و به همين مناسبت هميشه زيارتگاه مؤمنين و مؤمنات بوده است .
درون حرم را با به كار بردن آينه هاي ريز رنگين ، به سبكي هنرمندانه ، آينه كاري كرده و انواع خط هاي زيباي فارسي و عربي ، تزيين كننده نماي اطراف آينه ها و كاشي ها است . بناي حرم ، مشتمل بر ايواني در جلو و حرمي گسترده در پشت ايوان است كه در چهار جانب حرم ، چهار شاه نشين قرار گرفته و مسجدي نيز در پشت حرم (سمت غرب) ساخته شده است . ضريح مطهر در شاه نشين زير گنبد قرار دارد و از نقره ساخته شده است .
حياط شاه چراغ داراي دو در اصلي ورودي است كه در سمت جنوب و شمال حرم از زير دو سر در بزرگ كاشي كاري شده گذشته و وارد حياط وسيع حرم مي شويم . در ميان حياط ، حوض بزرگ فواره داري ساخته شده و در اطراف حوض درختكاري شده است . حرم مطهر شاهچراغ در سمت غرب حياط و حرم سيد مير محمد (ع) برادر شاه چراغ در سمت شمال شرقي حياط قرار دارد .
غير از دو در اصلي ، دو در فرعي ديگر نيز وجود دارد كه يكي به بازار حاجي و ديگر به مسجد جامع عتيق مي رود درگاه مانندي نيز از ضلع شمال حياط وارد بازار شاه چراغ مي شود . در دور تا دور حياط ، اتاق هايي دو طبقه ساخته شده كه در پيشاني و جرزهاي جلو آنها كاشي كاري شده است . ستون هاي آهني ايوان حرم به وسيله چوب هاي نفيس پوشش داده شده و در سقف مسطح آن نيز چوب منبت كاري شده به كار رفته است .
امكانات وسيعي مثل پاسگاه انتظامي ، دفتر پست و مخابرات ، كتابخانه و موزه در اين حياط وسيع براي رفاه مردم ايجاد شده است . حضرت احمد (ع) در نزد پدرش امام موسي كاظم (ع) ، از جايگاه و احترام ويژه اي برخوردار بوده است . نوشته اند كه حضرت احمد ، مردي كريم ، جليل القدر ، بزرگوار و پارسا بود . حضرت امام موسي كاظم (ع) به دليل علاقه اي كه به حضرت احمد (ع) داشت ، ملكي به نام يسيره را به او هديه كرد ، ملكي كه بعدها حضرت احمد (ع) آن را فروخت و به وسيله آن هزار اسير را آزاد كرد .
اعتبار و جايگاه احمد (ع) در بين فرزندان امام موسي (ع) تا اندازه اي بود كه پس از شهادت امام موسي كاظم (ع) ، گروهي از مردم به حمايت از امامت احمد (ع) برخاستند و فرقه اي به نام اماميه را پديد آوردند . بنا به دستور قتل ، سربازان وي به پناهگاه حضرت احمدبن موسي (ع) حمله ور شدند آن حضرت ، شجاعانه در برابر سربازان به دفاع از خود پرداخت .
دشمنان كه از پس او برنمي آمدند ، ديوار پشتي مخفي گاه حضرت را خراب كرده و به درون خانه او نفوذ كردند و از پشت سر با شمشير ، فرق مبارك آن حضرت را شكافتند و سپس خانه را بر بدن مطهر او ويران كردند ، اين واقعه در تاريخ 17 رجب رخ داده است .